Ik schrijf met regelmaat. Dan bedoel ik niet mijn blogs of marketingteksten. Nee, gewoon puur schrijven, voor mezelf. Van tevoren niet weten wat er op papier komt te staan. Voor mij is het een manier om stil te staan, in alle drukte om me heen. Een fijne manier om mijn hoofd leeg te maken en om dichter bij mijn gevoel te komen. Alles wat ik schrijf, kan uit mijn hoofd.

Ik schrijf op verschillende manieren. Soms gewoon ’s ochtends als ik net wakker ben en dan begin ik gewoon met schrijven. Soms als ik juist onrustig ben of wanneer mijn hoofd heel vol is. Ik laat de pen over het papier gaan. Ik laat het onderbewuste aan het woord, in plaats van mijn hoofd, ratio of ego. Het geeft me inzichten, een stukje bewustzijn van wat dingen met me doen en de reden waarom ik me op dat moment zo voel. Soms komen emoties eruit als ik aan het schrijven ben. Die mogen er zijn. Daarna, is de onrust weg, kan ik mijn dag beginnen of continueren.

Ik merk in de praktijk dat veel mensen moeite hebben om bij hun gevoel te komen en hun emoties te uiten

Ik merk in de praktijk dat veel mensen moeite hebben om bij hun gevoel te komen, emoties te uiten, voelen wat er is. Ik had daar zelf ook moeite mee en was me daar toen helemaal niet van bewust. Totdat ik steeds meer moeite kreeg met mijn emoties onderdrukken. Er waren situaties dat ik tranen op voelde komen, vaak uit onmacht of frustratie, waar ik hard tegen vocht. Emoties laten zien, laat staan hebben? Dat kon in mijn ogen echt niet. Ik zei dan (onbewust) tegen mezelf, je moet echt harder worden, die emoties mogen niet boven komen, die moet je beter kunnen onderdrukken. Terwijl ik, terugkijkend, al best wel hard was, voor mezelf.

Dus onderdrukte ik ze, om ze er thuis wel of niet uit te laten. Ik was regelmatig in strijd met mijn emoties en ik kreeg er steeds meer moeite mee. Het begin van een proces van dichter bij mezelf komen, dichter bij mijn gevoel, bij mijn hart, mijn kwetsbaarheid en mezelf laten zien. Schrijven helpt me daarbij, helpt me stil te staan, in alle drukte om me heen en om dichter bij mijn gevoel te komen.Die kwetsbaarheid heeft ervoor gezorgd dat ik me steeds meer open stelde, me meer kon laten zien, wie ik echt was. Ik ging ook meer benoemen, wat dingen met mij deden. Vanuit mezelf, niet met de wijzende vinger naar de ander.

Schrijven helpt je, om stap voor stap dichter bij je gevoel te komen.

Iemand zei een keer tegen me, stel je niet alleen open naar de mensen waar je een klik mee hebt, doe het bij iedereen een beetje meer dan je voorheen deed. Moeilijk, onwennig, absoluut, maar het heeft me zoveel mooie dingen gebracht. Talloze mooie gesprekken met bekenden en onbekenden, verdieping, verbinding, diepere vriendschappen, nieuwe keuzes en uiteindelijk de keuze voor mijn eigen nieuwe pad.

Schrijven heeft me daarbij geholpen. Stap voor stap. Om dichter bij mijn gevoel te komen. Naar het ongemak toe, de pijn ervaren i.p.v. ervoor weg te lopen, het aangaan en daar vervolgens door te groeien. Schrijven is niet het enige wat mij helpt om bij mijn gevoel te komen. In andere blogs komen andere thema’s, inzichten en concrete oefeningen aan bod. Leuk dat je deze blogs leest 🙂 Laat me weten wat je ervan vindt en stuur me een mailtje of DM via Instagram of Linkedin.

Published On: april 30th, 2022 / By /