Ik weet nog dat ik jaren geleden last had van veel onrust. Ik snapte niet waar het vandaan kwam, maar het zat me continu in de weg.
Wat ik deed? Ertegen vechten ipv het toe te laten en het te onderzoeken.
Het was een heel proces om die strijd los te laten, om die onrust er te laten zijn, te accepteren, emoties toe te laten en zo achter de antwoorden van die onrust te komen.
Om meer innerlijke rust te ervaren begon ik simpel met een ‘Headspace-je’ zoals ik dat dan noemde. Een hele laagdrempelige meditatie-app die mij dichter bij mezelf bracht, dichter bij mijn innerlijke rust. Toegankelijk en heel down to earth. En wat vond ik dat fijn!
Die gedachten die even stopten in mijn hoofd. De rust die ik kon ervaren, door op mijn adem te letten en me mee te laten voeren.
Niks zweverigs aan. Pure rust die paar minuten dat ik het mezelf gunde. Alsof alles even stilstond.
Ik weet nog een keer dat ik een paar minuutjes deed tijdens de feestdagen. Even teruggetrokken in een stoel tijdens die hectische dagen. Tot er er iemand binnenkwam en zei: “Je bent toch niet aan het mediteren ofzo hè!”
Ik mompelde wat, verontschuldigde me half en schaamde me er stiekem een beetje voor. Alsof het een taboe was. Dit is inmiddels een paar geleden toen ik nog in een drukke managementfunctie zat en er zelf nog een oordeel over had.
Nu ik me dit zo herinner, krijg ik een gevoel van trots! Dat ik daar ooit mee ben begonnen, hoe onwennig het ook was en dat het nog steeds belangrijk is in mijn leven. Voor mij een mooie manier om in verbinding te blijven met mezelf.
En voor de mensen die er een oordeel over hebben: Probeer het eens, de stilte brengt je waardevolle dingen, gun dat jezelf!
