Wat er toen gebeurde verraste haar

Ze werd getriggerd door een advies van iemand die haar aanraadde aan haar coach te vragen of die ook iets kon leren over gespreksvaardigheden.

Ze keek me aan. Ik zag verwarring in haar ogen. Het lijkt me wel interessant om dat beter te kunnen, gesprekken voeren.

Mijn haren gingen overeind staan. Tuurlijk, dat kan zeker helpen. Maar waar ik juist in geloof en voor sta is dat je een gesprek voert vanuit jezelf en wie je echt bent. (Vind je dit vaag klinken? Vraag je dan af wat dit over jou zegt?)

Mijn coachees voelen steeds beter waar dit over gaat. Zo ook zij.

Ik vroeg door. Wat maakt het dat je dat wil leren? Wat heb je nodig om specifiek dat gesprek aan te gaan met haar leidinggevende? Hoe wil je daar zitten? Zo kwam ze tot de conclusie dat ze juist steeds meer moeite heeft met het ‘spelen van een rol’, met dingen niet uitspreken, met zichzelf NIET zijn. Ze noemde ‘jezelf anders voordoen’ zelfs topsport!

En ja, dat is het en dat voelt en ervaart ze steeds meer.

Conclusie? Geen gespreksvaardigheden. Wel wil ze nog meer leren hoe ze bij zichzelf blíjft, wat haar helpt en hoe ze dat kan doen. Juist niet vanuit haar hoofd, hoe het hoort of zoals van haar verwacht wordt.

En so she did! Vanuit rust is ze het gesprek ingegaan, heeft ze zich opengesteld, kwetsbaar opgesteld en benoemd wat ze wilde zeggen. Er ontstond een gesprek dat ze van tevoren niet had kunnen oefenen of bedenken. Ze ervaarde verbinding. En wat voelde dat fijn!

Wil je dit ook, maar weet je niet goed hoe? Vraag dan een inspiratiesessie aan.